Deoksiribonükleik asit (DNA), canlıların genetik bilgisini taşıyan ve aktaran bir moleküldür. DNA'nın yapısı, çift sarmal şeklinde, uzun bir zincirden oluşur. Bu zincir, hücre içinde özel enzimler ve proteinler aracılığıyla paketlenir. Nasıl ki uzun bir ipi makaraya düzenli bir şekilde sarıyorsanız, hücrede de DNA benzer bir mekanizma ile paketlenerek çekirdeğin içine yerleştirilir.

DNA, insan vücudundaki her hücrede bulunur. Örneğin, böbrek hücreleri, karaciğer hücreleri, kemik hücreleri gibi vücudunuzdaki her hücrede DNA molekülü mevcuttur.

DNA'nın başlıca rolü, genetik bilginin uzun süreli olarak saklanmasıdır. Hücrelerin diğer bileşenlerinin, örneğin proteinlerin inşası için gerekli olan bilgileri içerir. DNA, bir kalıp, şablon ve reçeteye benzetilebilir. Genetik bilgiyi içeren DNA parçalarına gen denir. Bunun yanında, DNA dizilerinin yapısal işlevleri de vardır. Diğerleri ise genetik bilginin nasıl kullanılacağını düzenler.

Kimyasal olarak DNA, nükleotit adı verilen basit birimlerden oluşan iki uzun polimerden meydana gelir. Bu polimerlerin omurgaları, ester bağları ile birbirine bağlı şeker ve fosfat gruplarından oluşur. İki iplik birbirine ters yönde uzanır. DNA'nın omurgası boyunca, bazların oluşturduğu dizi genetik bilgiyi kodlar. Protein sentezi sırasında, bu bilgi genetik kod aracılığıyla okunur ve proteinlerin amino asit dizisini belirler.

DNA, diğer proteinlerle etkileşimler yaparak, hangi DNA kısımlarının okunacağını kontrol eder. Bu sıkı yapılar, DNA'nın hangi kısımlarının aktif olarak kullanılacağını düzenler.